Yeni Maceram: Japonya’da Pastacılık Okulu

Türkiye’de uzun yıllar okul oku, mezun ol, iş kur, evlen, çoluk çocuğa karış sonra da ülke değiştir, o ülkenin başkentinde iki sene taksicilik yap ve üstüne bir de Japonya’da pastacılık okulu oku. Başka heyecan aramaya gerek yok sanırım.

Japonya’da Pastacılık Okulu

Nerden esti bu pastacılık derseniz durun, anlatayım. Evlendikten sonra mevcut yaptığım işe alternatif iş fikirleri geliştiriyor ve küçük girişimlerde bulunuyordum. O dönemde hanım bendeki bu tuhaf denemeleri görmüş olacak ki yaw sen niye pastacılık okumuyorsun ki? dedi. Ben de ne alaka acaba diye soruverdim. Türkiye’deki pastacılıktan hiç memnun olmadığımızı hatırlatarak burada japon ekolü bir pastacılığın iş yapacağını düşündü. Düşündü, fikir verdi vermesine ama Japonya’da pastacılık okulu için çoluk çocuk Japonya’ya taşın, iş değiştir, üstüne bir de öğrenci ol mevzusu alınabilecek en büyük risklerdendir diye düşündüm. 

Adım Adım Japonya

Gel zaman git zaman arada bir Japonya’ya gerçekleştirdiğimiz seyahatlerde yakınlardaki okullardan aldığımız kataloglara ara sıra bakıp iç geçiriyordum. Projenin üzerinden yıllar bile geçse artık mevzu kapanmış bile olsa ben o katalogları çöpe atmıyor bir kenarda tutuyordum. Allah-ü teala bir kuluna bir şeyi nasip edecekse o iş öyle veya böyle gerçekleşiyor. Zamanını ise sadece kendisi biliyor. 

Japonya’da İlk Türk Taksici

Japonya’ya taşındıktan sonra ufak bir bakkalda (mini bir market) kısa bir zaman çalıştıktan sonra Tokyo’daki bir taksi firmasında 2 sene boyunca çalıştım. Bu serüvenimi ayrıca kaleme alacağım için burada anlatmak istemiyorum. Lakin konumuz Japonya’da pastacılık okulu. Ancak konunun bütünlüğünü bozmamak için taksi işinden de bahsetmem icap ediyor. Taksi işinde insanlarla olan iletişimin yüksek olması gerekiyor. Firmada eğitim alırken, japonlarla iç içe japon disiplininde yaşadıklarım ve iş hayatımda insanlardan öğrendiklerimle gerek japonları tanıdım gerekse japoncamı belli bir noktaya kadar taşıdım. Bu bana pastacılık okulunda çok işe yaradı.

Demem o ki; hayatınızda hiçbir şey boşa gerçekleşmiş olamaz. Mutlaka bir şeylere temel hazırlanıyordur. Allah’ın bize çizdiği kader planındaki oyuncular olarak bunu çok iyi anlayıp analiz etmemiz gerekiyor. Eğer bu analizi doğru yapabilirsek hem şükrümüzü tam anlamıyla yerine getirebiliriz hem de üzerimize düşen vazifeyi yapıp tevekkül mekanizmasını çalıştırabiliriz. Eğer bu analizi yapamaz isek hayatın bizi bir oraya bir buraya vurduğunu sanır ve kadere, karanlığa sövmeye devam ederiz. Vazifemiz net; çalışmak ve tevekkül etmek.

Japonya’da Pastacılık Okuluna Başlıyorum

Kısa vaazdan sonra sizlere okula başladığım ilk haftayı özet geçmek istiyorum. Okula başvurularımı yapmadan önce japoncada kengaku dedikleri okul ziyaretini gerçekleştirirken ilgili hoca elime 400 sayfalık teorik pastacılık kitabını tutuşturdu. Kibarca nerde heyecan aradığımı anlatmak istedi herhalde. Ben daha japoncam iyi değil, okumam yazmam yok diyecektim ki en ağır Kanji ve kelimelerin olduğu 400 sayfalık bir tokat yedim. 

İşin ilginç yanı bu kitap sadece bana değil japonlara da ağır geliyormuş. Bunu derslerde bizzat görmüş oldum. Onların da haliyle günlük hayatta karşılaşmadığı kelimeler ve kanjiler ağırlıklı olduğu için okumakta zorluk çekiyorlar. 

Japonya’da Pastacılık Okulu ‘nda İlk Hafta

Japonya’ya geldiğimden beri ilk defa bir haftanın bana bir ay gibi geldiğini hissettim. Daha önce taksicilik eğitiminde de ciddi zorlanmıştım ama ne hikmetse bu bir hafta resmen geçmedi diyebilirim. Daha çok, sınıf içi iletişimin gelişmesi, grup aktivitelerin ve tanışmanın sağlanmasına yönelik bir hafta da olsa bütün sınıf ciddi anlamda yoruldu. Hem bedenen hem de ruhen yorulan bizleri hocanın yoğun gayreti gerçekten japonlar gibi soğuk insanları dahi ısıtmayı başardı. 

Hele ki sınıfta yabancı olarak sadece birkaç çinli ve bir türk yabancının bulunması ve bize yönelik hususi gayret takdire şayandı. Sınıf öğretmenimiz her gün yeni öğrendiği türkçe kelimeleri bütün sınıfın önünde bana söyleyerek hem dikkat çekti hem de bana moral vermiş oldu.

Tokyo’da sumo güreşlerinin yapıldığı salonu az çok ilgilenen arkadaşlar bilir. Bu salonda okulun açılış töreninde birçok yabancı bayrağın ortasında Türk bayrağını görünce çok mutlu oldum. Gerçekten beni gururlandıran bir hareketti diyebilirim. Tahminen o kadar meslek okulunun içinde tek türk olmama rağmen unutmadan bayrağımızı asmışlardı. 

Japonlar ince düşünen, saygılı insanlar. Her ne kadar yaşam tarzları bize çok uygun olmasa da insana değer vermeyi iyi biliyorlar. Ben de okuldaki hayatımda, gerek Türkiye’yi gerekse İslamiyeti en iyi şekilde temsil etmeye çalışacağım, inşallah. Allah yardımcımız olsun. Japonya’da pastacılık okulu adlı yazım burada sona erdi. Yazı dizisi inşallah devam edecek, sağlıcakla kalın.